Η κατάρρευση του συστήματος υγείας ενάμιση χρόνο μετά είναι άκρως εγκληματική

Η απώλεια του ελέγχου στην διαχείριση της πανδημίας, κατά την πρώτη φάση της, είναι εν μέρει κατανοητή.

Οι λόγοι είναι πολλοί. Σε πρώτη φάση, δεν γνωρίζεις τον “εχθρό”, δεν μπορείς να ενημερώσεις (και να πείσεις) άμεσα τους πολίτες να ακολουθήσουν κάποια συγκεκριμένα μέτρα προστασίας και δεν έχεις (όχι σε όλες τις χώρες τουλάχιστον) ένα σύστημα υγείας που μπορεί άμεσα να ανταπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες περίθαλψης και θεραπείας λόγω ακριβώς του μεγέθους της απειλής.

Η κατάρρευση όμως του συστήματος υγείας, σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά, με περίπου 750 ασθενείς διασωληνωμένους στις ΜΕΘ, με μηδέν αριθμό κενών κλινών ΜΕΘ και περίπου 150 ασθενείς διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ (σε κοινό θάλαμο) είναι άκρως εγκληματική.

Η κυβέρνηση είχε άπλετο χρόνο να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες που απαιτεί η συγκυρία και να ενισχύσει με τέτοιο τρόπο το σύστημα υγείας που να μπορέσει να αντέξει αυτές τις δύσκολες και απαιτητικές ώρες.

Δεν είναι φυσικά μόνο ο απόλυτος αριθμός των κρεβατιών ΜΕΘ, όπου κι εκεί, εκτός από τον σάλο αλλά και την σύγχυση που προκαλούν οι “σποραδικές” και αντικρουόμενες πολλές φορές δημοσιεύσεις των υπουργών και των παρατρεχάμενων τους, σχετικά με την κατάσταση τις ΜΕΘ των νοσοκομείων, φαίνεται πως η όποια αύξηση, δεν ήταν αρκετή για να μπορέσει να προσφέρει στους ασθενείς που έχουν ανάγκη το απαιτούμενο επίπεδο φροντίδας και νοσηλείας.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως αυτές οι μονάδες εντατικής θεραπείας δεν λειτουργούν από μόνες τους. Για να αυξηθεί το επίπεδο επιτυχίας μιας νοσηλείας και να σωθεί η ζωή του ασθενούς χρειάζεται το απαραίτητο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που θα διαχειριστεί την κατάσταση. Και εδώ είναι κατανοητή η πιθανή έλλειψη που μπορεί να παρουσιάσει ένα σύστημα κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας.

Πολύ περισσότερο δε, όταν αυτό το σύστημα είναι το ελληνικό, το οποίο μετά από 10 χρόνια επίσημης μνημονιακής λιτότητας ήταν στην χειρότερη φάση των τελευταίων ετών στον τομέα της υλικοτεχνικής υποδομής και ελλείψεων προσωπικού.

Αλλά αυτό που συμβαίνει σήμερα, με τις συνεχιζόμενες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ενάμιση σχεδόν χρόνο μετά την πρώτη φάση της πανδημίας είναι επίσης άκρως εγκληματικό.

Το κερασάκι στην τούρτα όλων αυτών των γεγονότων είναι οι δηλώσεις των κυβερνητικών υπευθύνων όλο αυτό το χρονικό διάστημα που υποτίθεται πως έκλεισαν τον κόσμο στο σπίτι για να προετοιμάσουν καταλλήλως το σύστημα υγείας για ενδεχόμενη αύξηση των κρουσμάτων και κατά συνέπεια του αριθμού των ασθενών που θα απαιτούσαν νοσηλεία.

Δηλώσεις όπως το “οι περισσότερες ΜΕΘ θα φέρουν περισσότερους νεκρούς” ή πως “το 20% των ασθενών που πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ είναι πολύ μικρό”, δείχνουν την αναισθησία με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το ζήτημα αλλά πολύ περισσότερο την προχειρότητα και την ανικανότητα στην διαχείριση της πανδημίας.

Στην Κίνα, μέσα σε δύο εβδομάδες, κατά την πρώτη φάση της πανδημίας, έχτισαν τέσσερα νέα νοσοκομεία για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της κοινωνίας λόγω της πανδημίας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενάμιση χρόνο μετά, με αλχημείες στα νούμερα που ανακοινώνει και έχοντας αποκλειστικά στο νου τις μπίζνες με τους κολλητούς και το πως θα φαγωθεί και το τελευταίο ευρώ από δημόσιο ή ευρωπαϊκό χρήμα, έχει οδηγήσει το σύστημα υγείας σε κατάρρευση και σπάει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο…

Αλλά εντάξει κατά την διάρκεια αυτής της πανδημίας, γιορτάσαμε υπέρλαμπρα την επέτειο για τα 200 χρόνια από την επανάσταση, αγοράζουμε στρατιωτικούς εξοπλισμούς δισεκατομμυρίων, χάνουμε δισεκατομμύρια από τις τραπεζικές μπίζνες, σπαταλάμε εκατομμύρια σε ανανέωση του αστυνομικού στόλου και προσωπικού για να ξυλοκοπάει και να βασανίζει πολίτες, χαρίζουμε εκατομμύρια στην Aegean, προσφέρουμε εκατομμύρια στις αθλητικές ομάδες, επιχορηγούμε με έξτρα χρήματα την εκκλησία και έχουμε μπουκωμένα όσο γίνεται τα ΜΜΕ να μην μπορούν να αρθρώσουν λέξη για όσα γίνονται αλλά να γλείφουν ολημερίς το Μητσοτακέικο και την αυλή του.

Νικάμε!