Πληθαίνουν οι φωνές συλληφθέντων που καταγγέλλουν βία και αυθαιρεσία ύστερα από τα γεγονότα της Ν. Σμύρνης και καταδικάζουν τις πρακτικές της αστυνομίας.
Ο 21χρονος Αρης Παπαζαχαρουδάκης μιλάει στην «Εφ. Συν.» για την απαγωγή του από αστυνομικούς μία μέρα μετά τα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, καταγγέλλει πολύωρο βασανισμό του στη ΓΑΔΑ και δηλώνει ότι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει την αποκλειστική ευθύνη για οτιδήποτε συμβεί από εδώ και πέρα σε εκείνον ή στον συγκατηγορούμενό του που προφυλακίστηκε κατηγορούμενος για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικού χωρίς, όπως λέει, να μπορεί να στηριχθεί το κατηγορητήριο.
Η σύλληψή μου έγινε την επόμενη μέρα των γεγονότων στη Νέα Σμύρνη, σε απόσταση λίγων μέτρων από το κτίριο που φιλοξένησε τη συνέλευση της Αναρχικής Συλλογικότητας Μασόβκα, στην οποία είμαι μέλος. Είχα συμμετάσχει στη διαμαρτυρία ενάντια στην αστυνομική βία, δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο που να με ενοχοποιεί για κάτι ή να με συσχετίζει με το συμβάν. Ηταν περίπου 19.30 και θα έπαιρνα ταξί για το σπίτι μου πριν ισχύσουν τα μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας.
Αρχικά σταμάτησε μπροστά μου μία μηχανή με δύο άτομα που φορούσαν κουκούλες, έδειξα την ταυτότητά μου, σε δευτερόλεπτα έφτασε δίπλα μου ένα αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες και ενώ ήταν εν κινήσει με πέταξαν στο καπό. Με έδεσαν πισθάγκωνα με χειροπέδες, μου φόρεσαν κουκούλα και με έβαλαν στο αυτοκίνητο με μπουνιές και κλοτσιές. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν ήξερα αν έχω να κάνω με αστυνομικούς ή με μαφιόζους. Απ’ ό,τι αποδείχθηκε, ίσως ήταν καλύτερο να έχω να κάνω με μαφιόζους. Μέσα από την κουκούλα μπορούσα να διακρίνω αμυδρά, αλλά με χτυπούσαν όποτε σήκωνα το κεφάλι. Κάποια στιγμή άκουσα έναν ασύρματο αλλά όχι από το αυτοκίνητο και κατάλαβα ότι το αυτοκίνητο είχε συνοδεία άλλες μηχανές.
Πριν από τη δική μου απαγωγή είχα ενημερωθεί για την εξαφάνιση του κολλητού μου, αδερφικού μου φίλου, ο οποίος προφυλακίστηκε με ένα σαθρό κατηγορητήριο.
• Τι γνωρίζετε για τη σύλληψη του φίλου σας;
Εγινε κάτω από το σπίτι του αλλά την ώρα που βρισκόταν εν ώρα εργασίας. Δουλεύει ως ντελίβερι και την ώρα που έκανε διανομή φαγητού, απήχθη στην κυριολεξία. Επειδή αργούσε να γυρίσει, επικοινώνησαν από την εργασία του με την οικογένειά του και για πολλή ώρα φοβόμασταν ότι ήταν θύμα τροχαίου δυστυχήματος. Ειδικά από τη στιγμή που η μητέρα του τηλεφώνησε στη ΓΑΔΑ, τη διαβεβαίωσαν ότι δεν κρατείται ο γιος της και η οικογένεια προέβη σε δήλωση εξαφάνισης στο Αστυνομικό Τμήμα. Πού να ήξεραν ότι εκείνοι τον είχαν εξαφανίσει…
• Οδηγηθήκατε στη ΓΑΔΑ;
Ναι, στο υπόγειο της ΓΑΔΑ. Δεξιά και αριστερά διέκρινα πως ήταν παρατεταγμένοι δεκάδες αστυνομικοί. Με έβγαλαν έξω και άρχισαν να με χτυπάνε, με πέταξαν στο ασανσέρ και μου έλεγαν «θα βιάσουμε μέχρι και το κουτάβι σου». Με ρώτησαν πόσων χρονών είμαι και όταν απάντησα 21, μου είπαν «δυνατά πόδια έχεις για 21» και με βάραγαν εκεί. Με έβαλαν σε ένα δωμάτιο. Συνέχιζα να είμαι δεμένος πισθάγκωνα και να φοράω κουκούλα, σαν αιχμάλωτος πολέμου. Από το γραφείο αυτό δεν ξέρω πόσοι πέρασαν, μάλλον όλη η αστυνομική δύναμη ανεβοκατέβαινε για να με δέρνει. Αλλοι με χτυπούσαν χωρίς να μιλάνε, άλλοι με έβριζαν, μου ζητούσαν επανειλημμένα να πω ποιας ομάδας είμαι οπαδός.
Τους εξηγούσα -τρόπος του λέγειν το «εξηγούσα», στην κατάσταση που ήμουν- ότι δεν είμαι ούτε οπαδός ούτε χούλιγκαν και πήρα την απάντηση: «Στ’ αρχίδια μας, θα πεις μια ομάδα». Κάποια στιγμή έσβησαν τα φώτα και τότε το μόνο φως που μπορούσα να διακρίνω ήταν όταν ανοιγόκλεινε η πόρτα για να μπει κάποιος να με χτυπήσει. Για ένα πεντάλεπτο με άφησαν να πάρω ανάσα. Τότε κοπανάγανε τα θρανία και άκουγα ήχους εργαλείων και φερμουάρ και να με ρωτάνε «είσαι έτοιμος;». Απαντούσα αρνητικά, ήταν σαν περιβάλλον εικονικής εκτέλεσης. Ενας κοπάνησε με βία το πρόσωπό μου στο θρανίο.
Αυτές οι συνθήκες ψυχολογικού και σωματικού βασανισμού, που περιγράφετε, πόσο διήρκεσαν; Δεν υπήρχε σημείο του σώματός μου που να μη χτυπηθεί επί ένα οκτάωρο. Συμπέρανα ότι ήμουν στον 13ο όροφο όταν κάποια στιγμή με κατέβασαν από τα σκαλιά στον κάτω όροφο και μπόρεσα να διακρίνω ένα λογότυπο που έλεγε ΔΑΕΕΒ. Πλέον ήμουν στον 12ο όροφο και είχε μόλις τελειώσει ο πρώτος γύρος βασανισμού μου.
Ο δεύτερος ξεκίνησε δείχνοντάς μου ένα παράθυρο και λέγοντάς μου: «Αν θες να λυτρωθείς, δεν θα σε εμποδίσει κάποιος. Αλλιώς σε τέσσερις μέρες από τώρα θα πας φυλακή για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικού και εκεί θα έχεις την ευκαιρία να μετράς τα λάικ στα ποστ σου».
• Σε ποια ανάρτησή σας αναφέρονταν;
Είχα σχολιάσει στο facebook -ακόμα αναρτημένο είναι- ότι πρόκειται για αστείους Κλουζό που αποδίδουν μαφιόζικες κατηγορίες, αναφερόμενος στη σύλληψη του νεαρού που έχασε το πορτοφόλι του, τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά. Εμένα μου ζητούσαν συνεχώς ονόματα, οποιουδήποτε, μου έλεγαν να δώσω πολιτικούς αγωνιστές. Ελεγα ότι δεν γνωρίζω και δέχτηκα αγκωνιές στη σπονδυλική στήλη. Νόμιζα ότι θα έμενα παράλυτος. Προσπαθούσα και ευχόμουν να λιποθυμήσω για να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο ή να πεθάνω.
Εχανα τις αισθήσεις μου, έπεσα από την καρέκλα και με σήκωσαν τραβώντας με από τις χειροπέδες. Ξαφνικά κάποιος μου τράβηξε την κουκούλα. Είπα «δεν νιώθω καλά» και μου απάντησαν «γιατί δεν είσαι καλά; Χτύπησες κάπου;». Τότε μου ζήτησαν να υπογράψω τη σύλληψή μου και οφείλω να αναγνωρίσω ότι τα κατασχεθέντα ήταν ό,τι είχα πάνω μου, τίποτε περισσότερο. Δεν ήθελα να δώσω δακτυλικά αποτυπώματα φοβούμενος κάποιο κατασκευασμένο κατηγορητήριο μετέπειτα και όταν ανέφερα την περίπτωση της Ηριάννας, μου είπαν «μη βλέπεις πολύ Netflix». Τελικά μου απέσπασαν τα δακτυλικά αποτυπώματα διά της βίας και παρά τη συναίνεση μου. Στη συνέχεια οδηγήθηκα σε ένα κελί στον έβδομο όροφο.
• Στον 7ο όροφο υπήρχαν άλλοι συλληφθέντες;
Στο κελί αρχικά ήμουν μόνος μου, αλλά φώναξα το όνομα του φίλου μου και εκείνος ανταποκρίθηκε. Μετά μας έβαλαν στο ίδιο κελί σε διαφορετικό καθεστώς από τους υπόλοιπους, εμείς ήμασταν σε πλήρη απομόνωση. Ούτε νερό ούτε τουαλέτα. Η μόνη βοήθεια ήταν των παιδιών που συνελήφθησαν στη Νέα Σμύρνη, αυτοί μας έβαλαν στα κάγκελα μπουκάλια με νερό. Αυτό ήπιαμε και στη συνέχεια εκεί κατουρούσαμε.
Ξαπλώναμε στο τσιμέντο, ούτε στρώμα ούτε κουβέρτα, τίποτα. Δύο μέρες δεν είχαμε πρόσβαση στην τουαλέτα. Δεν μας επέτρεπαν να μιλήσουμε με δικηγόρο, κάποια στιγμή μας άφησαν να επικοινωνήσουμε με τις οικογένειές μας για 30 δευτερόλεπτα και μας έδειχναν το κλομπ να ξέρουμε τι μας περιμένει αν ξεπεράσουμε τον χρόνο του μισού λεπτού. Ακόμα και στην Ευελπίδων, δίπλα στη δικηγόρο μας ήταν η Αντιτρομοκρατική.
• Ζητήσατε να πάτε σε νοσοκομείο ή αναφέρατε στην ανακρίτρια όσα καταγγέλλετε;
Αρνήθηκα να ζητήσω ιατρική περίθαλψη για λόγους αξιοπρέπειας. Η ανακρίτρια μπορούσε να διαπιστώσει τα σημάδια στο πρόσωπό μου. Ο φίλος μου και εγώ είμαστε πολιτικοί κρατούμενοι και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο εκείνος προφυλακίστηκε. Οι συνομιλίες που επικαλούνται το μόνο που αποδεικνύουν είναι την παράνομη παρακολούθησή μας. Ακόμα και σήμερα φοβάμαι για τη ζωή μου και τη δική του. Δηλώνω δημόσια ότι για οτιδήποτε μας συμβεί, την αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό θα έχει «ο κύριος Μιχάλης της Νέας Δημοκρατίας», όπως άκουγα στον 12ο όροφο κάποιους να τον προσφωνούν όταν του μιλούσαν προσωπικά στο τηλέφωνο.
Δύο νέες καταγγελίες συλληφθέντων στη Νέα Σμύρνη στις 9 Μαρτίου και η απολογία στην ανακρίτρια της 18χρονης που έχει καταγγείλει ξυλοδαρμό και σεξουαλική παρενόχληση από αστυνομικούς επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες που έχει ήδη δημοσιοποιήσει η «Εφ.Συν.» τόσο για κακομεταχείρισή τους στη ΓΑΔΑ όσο και για επιλεκτική αντιμετώπιση ορισμένων από τους συλληφθέντες.
Η «Εφ. Συν.» δημοσιοποιεί ακόμη δύο μαρτυρίες συλληφθέντων για όσα έζησαν στον 6ο και τον 7ο όροφο της ΓΑΔΑ, επιβεβαιώνοντας τις προηγούμενες καταγγελίες για βρισιές, καψώνια και βασανιστήρια.
Η πρώτη καταγγελία είναι του 19χρονου που έχει καταγραφεί σε βίντεο να πέφτει πάνω του μηχανή της ομάδας ΔΡΑΣΗ, περιστατικό για το οποίο έχει διαταχθεί ΕΔΕ, έχουν ταυτοποιηθεί οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί και ο ίδιος το περασμένο Σάββατο κατέθεσε στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων. Η μαρτυρία του για την προσωρινή κράτησή του στη ΓΑΔΑ περιλαμβάνει βρισιές και καψώνια από αστυνομικούς, πολύωρη απαγόρευση επικοινωνίας με δικηγόρους, αλλά και περιγραφή ειδικού καθεστώτος για συγκρατουμένους του.
«Λίγα λεπτά πριν από τη σύλληψή μου, μηχανή της ομάδας ΔΡΑΣΗ έπεσε πάνω μου και αυτό έχει καταγραφεί σε βίντεο. Χτυπήθηκα με κλομπ στο κεφάλι, με έβριζαν, μου τράβαγαν τα μαλλιά και την ώρα που με οδηγούσαν στην κλούβα μού έλεγαν “πουτανάκι, αδερφή, θα δεις τι θα πάθεις μέσα”. Στην κλούβα ήμουν μαζί με άλλα έξι άτομα, εκ των οποίων οι τέσσερις ήταν ανήλικοι. Μας μετέφεραν στη ΓΑΔΑ περίπου στις 10 το βράδυ και μέχρι το επόμενο πρωί δεν μας είχε πει κανείς τίποτα: ούτε αν θα αφεθούμε ελεύθεροι ούτε γιατί κατηγορούμαστε. Το κινητό μου είχε κατασχεθεί και μέχρι το επόμενο πρωί δεν μου είχε επιτραπεί να επικοινωνήσω με κανέναν. Από την Τετάρτη 10 Μαρτίου μέχρι και το Σάββατο 13 Μαρτίου ήμουν προσωρινά κρατούμενος στον έκτο όροφο της ΓΑΔΑ.
Η συμπεριφορά των αστυνομικών ήταν τραμπουκισμοί και επιλεκτική μεταχείριση κάποιων. Δεν επέτρεψαν καθόλου σε δύο από τους συλληφθέντες να βγουν από το κελί για τρεις μέρες, ούτε για να πάνε στην τουαλέτα, και δεν τους έδιναν νερό. Μπουκαλάκια με νερό τούς δίναμε εμείς κρυφά, τους τα σφηνώναμε στα κάγκελα και αφού έπιναν, τα χρησιμοποιούσαν για την ανάγκη τους. Σε ένα άλλο κελί κρατούνταν δύο κοπέλες, ούτε αυτές τις άφησαν να βγουν καθόλου. Η μία ήταν η 18χρονη που έχει καταγγείλει ξυλοδαρμό και σεξουαλική παρενόχλησή της από αστυνομικούς. Ηταν εμφανώς χτυπημένη και το μάτι της ήταν μαυρισμένο. Ακουγα να της φωνάζουν “σκάσε μωρή πουτάνα”.
Κάποια στιγμή ήρθε ένας αστυνομικός με πολιτικά και μας είπε: “Δεν σας αρέσει πώς μιλάμε εμείς οι μπάτσοι;”. Δεν απάντησε κανείς και συνέχισε: “Ετσι, μαλακισμένα, στις πορείες ξέρετε να κάνετε τους μάγκες, εδώ είστε πουτανάκια”. Πριν πάμε στον εισαγγελέα μάς έγδυσαν για σωματικό έλεγχο, αλλά το βράδυ μάς διέταξαν ξαφνικά να βγούμε στον διάδρομο και έναν έναν μας οδηγούσαν σε ένα δωμάτιο, όπου μας ανάγκαζαν να βγάζουμε τα ρούχα μας και να κάνουμε βαθύ κάθισμα μπροστά σε δύο αστυνομικούς.
Την περασμένη Παρασκευή κλήθηκα να καταθέσω στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων για το περιστατικό με τη μηχανή που πέφτει πάνω μου, για το οποίο έχει διαταχθεί ΕΔΕ. Για το τραύμα στο κεφάλι μου διαθέτω ιατρική γνωμάτευση και εξέταση από ιατροδικαστή».
Η δεύτερη καταγγελία είναι συλληφθέντος που δεν επιθυμεί τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του (αυτά είναι στη διάθεση της «Εφ. Συν.»). Περιγράφει το ίδιο καψώνι των αστυνομικών, που μες στη νύχτα τούς έβαζαν να γδύνονται και να κάνουν βαθύ κάθισμα, ενώ επισημαίνει την ειδική μεταχείριση ορισμένων, μεταξύ των οποίων δύο ατόμων που τα μετέφεραν την επόμενη μέρα στα κρατητήρια του έβδομου ορόφου, σε πλήρη απομόνωση και «δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους επειδή ήταν μελανιασμένα από το ξύλο».
«Τρίτη βράδυ, ΓΑΔΑ, 6ος όροφος. 30 άνθρωποι, οι περισσότεροι παιδιά. Στα μάτια τους είμαστε ήδη ένοχοι και θα κάνουν τα πάντα για να πληρώσουμε για τον χτυπημένο συνάδελφό τους. Και το έκαναν. Μετά από τις βίαιες προσαγωγές μας, ήρθε η ώρα να ρίξουν κλήρο για το ποιος θα φύγει και ποιος θα μείνει. Στοιχεία έτσι κι αλλιώς δεν έχουν για κανέναν. Ο κλήρος πέφτει σε 15 άτομα, οι μισοί ανήλικοι. Τώρα είμαστε δικοί τους. Ξεκινάμε. Απειλές, βρισιές, ξεφτίλισμα, ξύλο. Ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Δεν ξεχωρίζουν κοπέλες, αγόρια, παιδιά. Για αυτούς είμαστε όλοι το ίδιο – αλήτες, κωλόπαιδα, που θα μας λιώσουν. Αποτελούμε απειλή.
Τετάρτη πρωί, ΓΑΔΑ, 6ος όροφος. Στα ίδια παγκάκια ακόμη, έξω από τα γραφεία των ανακρίσεων. Νερό, φαγητό, ύπνος… αυτά είναι πολυτέλειες. Εδώ κάνουν κουμάντο ο φόβος, η τρομοκρατία, το τσουβάλιασμα. Εδώ κάνουν κουμάντο αυτοί. Ερχεται, όμως, το γλυκό. Ψευδείς, στημένες δικογραφίες. Ολες “μαγειρεμένες”, με καθόλου αγνές προθέσεις. Καταλογίζουν ευθύνες χωρίς κανένα στοιχείο. Πρόκληση φθοράς, κατοχή εκρηκτικών υλών, εμπρησμοί. Απόπειρα ανθρωποκτονίας. Χωρίς αποδεικτικά στοιχεία. Μάλλον είναι προειδοποίηση και για τους έξω… Οποιος πέσει στα χέρια μας, με ή χωρίς λόγο, θα τον τσακίσουμε. Ψυχικά, σωματικά και δικαστικά. Καβάλας αποτυπώματα – Ευελπίδων ανακρίτρια – προθεσμία για την απολογία μας και πάλι μέσα.
Τετάρτη βράδυ – Σάββατο πρωί, ΓΑΔΑ, 7ος όροφος πια. Δύο κελιά. Ενα για τις δύο κοπέλες και ένα για τα οκτώ αγόρια. Σε λίγο τα κελιά θα γίνουν τρία. Μόλις έφεραν άλλα δύο άτομα. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους. Είναι μελανιασμένα από το ξύλο. Ισα που περπατάνε. Πλήρης απομόνωση γι’ αυτούς. Δεν τους ξέρουμε. Τους δίνουμε νερά και τσιγάρα. Εδώ μέσα είμαστε όλοι ίδιοι και έχουμε το ίδιο όνειρο, την ελευθερία.
Οκτώ άτομα μέσα σε ένα κελί. Τηλέφωνο με τους δικηγόρους και τους ανθρώπους μας με το σταγονόμετρο. Φαγητό, όποτε θέλουν αυτοί. Τουαλέτα, όποτε θέλουν αυτοί. Κατουράμε σε πλαστικά μπουκάλια μέσα στο κελί. Μας απάγουν μέσα στη νύχτα έναν έναν. Μας πηγαίνουν σε ένα δωμάτιο, μας γδύνουν και μας βάζουν να κάνουμε βαθύ κάθισμα. Μην τυχόν και έχουμε κρύψει κάτι. Πίσω ξανά στο κελί. Ακούμε κραυγές από τα διπλανά κελιά. Μας στοιχειώνουν αυτές οι κραυγές. Ο χρόνος εδώ μέσα δεν μετριέται σε ώρες και λεπτά. Περνάει με βρισιές, μαγκιές, τραμπουκισμούς. Ξεσπάνε την οργή τους πάνω μας. Είτε λεκτικά είτε σωματικά. Συνέχεια.
Σάββατο 09:00-24:00, Ευελπίδων. Κάποιοι μένουν μέσα. Προφυλακίσεις χωρίς στοιχεία, χωρίς πειστήρια. Για εμάς τους υπόλοιπους, περιοριστικοί όροι με το τσουβάλι. Οπως ήθελαν, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις αναλήθειες στις δικογραφίες μας.
ΥΓ. Φτου ξελευθερία για όλους. Αλληλεγγύη»
Στην απολογία της στην ανακρίτρια η 18χρονη αναφέρθηκε στη σωματική και λεκτική βία που υπέστη από αστυνομικούς που της είπαν: «θα φτύσεις κι άλλο αίμα» και «θα σε γαμήσω στο στενό». Η ΕΛ.ΑΣ. παραδέχεται ότι η κοπέλα έχει καταθέσει τα ίδια στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων, αλλά ισχυρίζεται ότι η υπόθεση έχει προσώρας κλείσει επειδή η 18χρονη δεν επιθυμεί να υποβάλει έγκληση κατά των αστυνομικών. Ωστόσο, η έρευνα μπορεί να διαταχθεί αυτεπάγγελτα.
Η καταγγελία της 18χρονης για ξυλοδαρμό και σεξουαλική παρενόχληση από αστυνομικό έχει καταγραφεί και στην απολογία της στην ανακρίτρια, όταν, σύμφωνα με τη δικηγόρο της και συγκρατουμένους της, ήταν εμφανώς χτυπημένη.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ. Συν.», η κοπέλα υποστηρίζει ότι συμμετείχε στη διαδήλωση ενάντια στην αστυνομική βία με φίλες της και όταν η κατάσταση άρχισε να γίνεται έκρυθμη «πήγαμε σε στενό που δεν υπήρχαν αστυνομικές δυνάμεις προκειμένου να είμαστε ασφαλείς. Είδαμε τη διμοιρία της ομάδας ΔΡΑΣΗ να έρχεται προς το μέρος μας έτοιμη να μας πατήσει. Εμείς κάναμε πιο πέρα, αυτοί μας έσπρωξαν και μια κοπέλα έπεσε κάτω. Αφού προχώρησαν, έκαναν αναστροφή και ήρθαν πάλι προς τον κόσμο. Από τον πανικό μας αρχίσαμε να τρέχουμε προς διαφορετική κατεύθυνση. Μόλις έφτασα στην πόρτα μιας πολυκατοικίας άκουσα μια κοπέλα να φωνάζει βοήθεια».
Η 18χρονη λέει ότι γύρισε να δει τι συμβαίνει, είδε δέκα αστυνομικούς να είναι πάνω από μια κοπέλα και να τη χτυπάνε και έπεσε πάνω της για να την προστατέψει. «Τότε οι αστυνομικοί άρχισαν να μας χτυπάνε και τις δύο. Ενας γείτονας άρχισε να φωνάζει να με αφήσουν, οι αστυνομικοί με τράβηξαν και έβαλα τα χέρια μου στο κεφάλι μου για να προστατευτώ. Φώναζα για βοήθεια. Οι αστυνομικοί μάς έβριζαν και μου είπαν για το σορτσάκι μου “πού πας με αυτό στα μπάχαλα;” και αισθάνθηκα έναν αστυνομικό να μου πιάνει τα οπίσθια». Τότε, όπως έχει καταγραφεί στην απολογία της, η 18χρονη τον έβρισε και εκείνος της απάντησε «θα σε γαμήσω στο στενό».
Στη συνέχεια η 18χρονη αναφέρει ότι «είδα έναν αστυνομικό να μαζεύει κάτι από κάτω και να το βάζει στην τσάντα ενός ατόμου. Κάποιοι αστυνομικοί της ομάδας ΔΡΑΣΗ άρχισαν να μαζεύουν ξύλα και σιδερόβεργες, τα άφησαν δίπλα μας και μας είπαν “αυτά είναι δωράκι για εσάς”, εγώ είπα “δεν μπορείς” και μου είπε “πίστεψέ με, μπορώ”. […] Οταν ήμουν στο αυτοκίνητο με έπιασε έντονος βήχας και ο αστυνομικός επειδή νόμιζε ότι θα κάνω εμετό με τράβηξε από τα μαλλιά και προσπάθησε να βγάλει το κεφάλι μου έξω από το αυτοκίνητο για να μη λερώσω. Εφτυσα αίμα, του ζήτησα γιατρό και εκείνος με χτύπησε με το γάντι του στο πρόσωπο και μου είπε “θα φτύσεις κι άλλο”».
