Η διασκευή του «Ροζ» για τη Μακεδονία
–
“Τα όνειρά μου κόκκινα, τα όνειρά μου μαύρα”
–
Πάντα ονειρευόμουνα κατάργηση συνόρων
μόνο αυτό μας έλειπε τώρα τι να σου πω
παντα εθνίκι ήσουνα κι αγύριστο κεφάλι
κι εσύ έχεις την απαίτηση να παραχαραχθώ
(εγώ;)
–
Ήθελα η ΠΓΔΜ να ονομαστεί όπως θέλει
ήθελα την ΠΓΔΜ, Σκόπια να την καλούν
κι όλος αυτός ο εθνικισμός, καλό δε θα μας φέρει
μπροστά στους σοβιετικούς, είναι πιο αποδεκτός
–
–
Πόσο άλλαξες
πόσο άλλαξα
τα όνειρά μου κόκκινα
τα όνειρά μου μαύρα
φασίστες που ξεπλύθηκαν
και ‘γιναν “σοβαροί”
–
Ήθελα στο συλλαλητήριο να ερχόσουν με σημαία
εγώ σε αυτό το τσίρκο σου, απ’ έξω δεν πατώ
να με γλυκονανούριζες, με τη “Μακεδονία”
άσε με πήγε τέσσερις θέλω να κοιμηθώ
–
Κοίτα καλέ που έμπλεξα με το παλιό-προδότη
πάνω που ετοιμαζόμουνα να βρίσω και εγώ
βρε αν δε σε ελευθερώναμε θα ήσουνα γιουσουφάκι
εσύ να δεις που θα ‘σουνα παλιοφασισταριό
–
Πόσο άλλαξες
πόσο άλλαξα
τα όνειρά μου κόκκινα
τα όνειρά μου μαύρα
φασίστες που ξεπλύθηκαν
και ‘γιναν “σοβαροί”