Ήταν ένας Μάκης, λευκός κι αρσενικός
κάθε που εβράδιαζε ντυνόταν χουντικός
το τσεκούρι έπαιρνε και δύο τρεις γνωστούς
τους δρόμους μας καθάριζε από αριστερούς
Σε κάθε γλέντι πήγαινε όπου έβλεπε πουλί
αυτά τα είχε μάθει παλιά απ’ τη σχολή
ως γραμματέας τότε της χουντικής ΕΠΕΝ
κι αργότερα όταν ήταν μαζί με τον Λεπέν
Μα όπως είπα στην αρχή, ο Μάκης με τη μια
έπαιρνε το τσεκούρι του και έψαχνε φωτιά.
Με τόση αρρενωπότητα κι ύφος νοσταλγικό
στου Πρετεντέρη κόλλησε το τηλεσκηνικό.
Στο ΛΑΟΣ μπήκε εύκολα, δεν ήθελε πολύ
κι έπειτα τον ψήφισαν και μπήκε στη βουλή
στα γρήγορα εξελίχθηκε σκληρό-Σαμαρικός
πρώτα ως εκπρόσωπος μετά ως υπουργός…
Έτσι αφού κατάφερε να φτάσει εκεί ψηλά
πίστευε πως το παρελθόν ξεχάστηκε απλά
βγήκαν λοιπόν στη φόρα δημοσιεύματα
μα αυτός αδιαφορούσε, γελούσε τρανταχτά.
Αχ
καημένε Μάκη μου, την έχεις πια βαμμένη
και χούντικο σε αποκαλεί όλη η οικουμένη
κι όπως το λέω έγινε, βουήξανε τα μέσα
αντισημίτης, ρατσιστής κι άνθρωπος δίχως μπέσα
Τώρα και πάλι υπουργός, μαζί με τον Κυριάκο
στο Γεωργίας δυστυχώς, του σκάψανε το λάκκο
αχ μη καλοί μου Ισραηλινοί, δεν είμαι αντισημίτης
είμ’ Έλλην ακροδεξιός και πεμπτοφαλαγγίτης
Κοιτάζω το συμφέρον μου, διαβάζω πρώτο φλέμα
τον Μαρινάκη προσκυνώ και κυβερνώ με ψέμα
πάντα στο νου μου τριγυρνά του Αμβρόσιου η χροιά
κάλλιο με φασίστα, παρά με κατσαπλιά
Τον Μάκη τον ψηφίσατε με πάθος και μανία
γνωρίζοντας πόσο κακό κάνει στην κοινωνία
κι αν είστε κάποιος χουντικός και παρεξηγηθείτε
στα όργανα μου μια χαρά, χωράει να γραφτείτε
