Από του Βόλου, την Πλατεία Ομοφοβίας,
όπου ξέρναγε οχετό, ένας κοινός εγκληματίας.
Σε εθνική, τηλεοπτική μετάδοση,
προκρίνοντας ως λύση, την ηθική κατάπτωση.
Στα Γιάννενα, έξω απ’την Γαλακτοκομική,
όπου ο Βαγγέλης, άφηνε, την τελευταία του πνοή,
από νταήδες, Κρητικούς, συμφοιτητές του,
που μ’ αίμα θέλησαν να βάψουν τις ψυχές τους.
Στον πεζόδρομο της Γλάδστωνος,
εμπρός σε όλων τα μάτια,
μεσίτες, μπάτσοι, αργυροποιοί,
τη ζωή του Ζακ αφαίρεσαν και έκαναν κομμάτια.
Στον Άγιο Παντελεήμονα, άγρια δολοφονημένη,
στο αίμα μέσα βρέθηκε, η Άννα εκεί πνιγμένη.
Μα και της Λέσβου η Δήμητρα, μετά από τροχαίο,
μόνη εγκαταλείφθηκε κι έγινε το μοιραίο.
Στην Σαλονίκη, στην Πλατεία Αριστοτέλους,
όπου όχλος ακροδεξιός, η αιχμή γίνεται βέλους,
που τραμπουκίζει, βρίζοντας, λιντσάροντας, χτυπώντας,
κι έπειτα τρέχει να κρυφτεί, για οίκτο παρακαλώντας.
Απ’ των ναών τους άμβωνες, κηρύσσεται η διχόνοια,
απ’ τις οθόνες της τιβί, και μέσα στα σαλόνια,
των straight οικογενειών, που ως αρχή τους έχουν,
“πούστης μη γίνει το παιδί”, μα όλα τα άλλα αντέχουν.
