Της πρέζας τόνοι δύο…
στίχοι: Jo Di / μουσική: Suno
Από το Μητσοτάκη κάθαρμα,
στο Μητσοτάκη βλήμα,
εξήντα χρόνια η χώρα αυτή,
δεν έκανε ούτε βήμα.
Φτιάχτηκαν δρόμοι κι άνοιξαν,
παράθυρα στα σπίτια,
μα ελευθερία στέρησαν,
τα χουντικά σκουλήκια.
Η ώρα του εθνάρχη έφτανε,
κάπου βαθιά στη νύχτα.
οι βασιλιάδες έφυγαν,
πήραν μαζί και προίκα.
Έμειναν πίσω οι νοσταλγοί,
κι οι ταγματασφαλίτες.
οι καταδότες κι οι ναζί,
τα ούγκανα φασίστες.
Μετά βίωσε σοσιαλισμό,
ετούτη η έρμη χώρα.
του Αντρέα, τον ανύπαρκτο,
με δανεικά και δώρα.
Δεύτερη λαίλαπα, ύστερα,
χτυπά, με Μητσοτάκη.
κρίση, φόροι, ξεπούλημα,
πολιτική από τζάκι.
Ο αρχιερέας της διαπλοκής,
μίζες θα εκσυγχρονίσει.
στατιστικών μαγείρεμα,
και φόροι η μόνη λύση.
Σαν έτοιμος από καιρό,
ο ηγέτης κουρασμένος.
με σκάνδαλα, μίζες, διαφθορά,
ταΐζεται το γένος.
EURO και Ολυμπιακοί,
έθνους υπερηφάνεια.
τα χρέη εκτοξεύτηκαν,
κι έφτασαν στα ουράνια.
Το πρώτο σώσιμο απ’ τον ΓΑΠ,
δεύτερο Αντώνης, Μπένι.
φτώχεια, ανεργία, καταστολή
μα ο λαός ‘πιμένει.
Μετά απ’ το δημοψήφισμα,
και το μεγάλο ΟΧΙ,
σαν ψάρι, στης “αριστεράς”,
πιάστηκε την απόχη.
Τρίτο μνημόνιο πρόβαλε.
με συνταγή την ίδια.
και άλλοι κομματικοί στρατοί,
κορόιδευαν τα γίδια.
Σανό μοιράστηκε άφθονο,
όλα αυτά τα χρόνια.
ξεπουλημένα ΜΜΕ,
βαρούσαν τα κανόνια.
Του Κούλη η ώρα έφτασε,
χέρια βαθιά στην τσέπη.
με “αρίστους” ακροδεξιούς,
δεν μένει ούτε λέπι.
Εκατομμύρια στους ΑΡΔ,
“μπίζνες” με φίλους μόνο.
μπάτσοι που δολοφονικά χτυπούν,
και σπέρνουν πάλι τρόμο.
Λουκέτα, φόροι και άνεργοι,
συνθέτουν το τοπίο.
την χώρα τούτη κυβερνούν,
της πρέζας τόνοι δύο…